جان مونتاگو را می‌‌شناسید؟ احتمالا نه، اما برایتان بگوییم كه این جناب شهرتی جهانی دارد. ایشان كه در واقع چهارمین ارل ساندویچ نامیده می‌شد، در روز دوازدهم ماه می سال 1762 به پیشخدمت مخصوص خود دستور داد كه به علت مشغله زیادش، غذای او را برایش بین 2 قطعه نان بگذارد و به دفترش بیاورد. جناب ارل كه بعدها دوك وینتر بورن شد، آنقدر از مزه غذای جدید خوشش آمد كه دستور داد از آن به بعد غذاهایش را به شكل ساندویچ برایش تهیه كنند و این‌طور شد كه «ساندویچ» شكل گرفت.

در سالگرد جشن تولد 250 سالگی ساندویچ در شهر «ساندویچ» انگلستان یك فستیوال یك‌هفته‌ای برگزار شد كه در آن بیش از 700 نوع ساندویچ از گوشه و كنار جهان در غرفه‌های مختلف عرضه ‌شد كه برخی از آنها واقعا عجیب بودند؛ برای مثال ساندویچ  خرچنگ و صدف كه از ماداگاسكار آمده بود یا ساندویچ بیست گیاه كه از چین عرضه شده بود. اما محبوب‌ترین ساندویچ‌های جهان كه شهرت بین‌المللی دارند، در این فستیوال بالاترین میزان آرا را كسب كردند، بد نیست كه این ساندویچ‌ها را بشناسید.

این اسم برایتان آشناست؟ این واژه كردی به معنای «روی چشمم» است كه نام فیلم و رستورانی هم بوده و در زبان آفریقای‌جنوبی هم معنی خاص خودش را دارد و به معنای «خوراك سبزیجات» است. این ساندویچ كه خوراك معمول كارگران آفریقای‌جنوبی بوده از تركیب سبزیجات و گوشت شكل می‌گرفته و گاهی هم فقط تركیبی از سبزیجات و پنیر بوده كه غذایی ارزان محسوب می‌شده. اما اگر به عنوان یك توریست بخواهید ساندویچ «بانی‌چاو» بخورید یك ساندویچ باشكوه كه تركیبی از گوشت گوساله، گوشت مرغ، انواع سبزیجات و فلفل و البته لوبیاست، جلوی شما گذاشته می‌شود كه بسیار هم خوشمزه است.

ساندویچ چیویتو از اروگوئه

معجون اروگوئه‌ای
 

در آرژانتین چیویتو به معنای «بز كوچك» است، اما در ساندویچ چیویتو اروگوئه‌ای خبری از بز یا گوشت بز نیست. این ساندویچ اروگوئه‌ای كه در دهه 60 شكل گرفت و به سرعت محبوب شد، از تكه‌های برش خورده گوشت گریل شده به همراه چند تكه گوشت نمك‌سود، تخم‌مرغ، كاهو و سس مخصوص تشكیل شده است. در ساندویچ‌های مخصوص چیویتو مواد زیادی به ساختار اصلی ساندویچ اضافه می‌شود از جمله پنیر موزارلا، نخودفرنگی، چغندر قند و زیتون. حجم یك ساندویچ مخصوص چیویتو آنقدر زیاد است كه می‌تواند ساعت‌ها شما را سیر نگه دارد.

ساندویچ كوركه‌موسیو از فرانسه

این ساندویچ كه به ساندویچ پاریسی هم معروف است، بیشتر از  همه به دلیل پنیر «گورویر» یا پنیر «اماتال» آن شهرت دارد. در واقع نوع اصلی این ساندویچ با پنیر، تخم‌مرغ ، سبزیجات و بدون گوشت تهیه می‌شود اما حالا برخی انواع آن با گوشت گوساله یا گوشت گاو پخته می‌‌شود. این ساندویچ در آغاز  یكی از غذاهای اصلی كارگران كارخانه‌ها محسوب می‌شد. در گذشته كارگران ساندویچ‌های خود را روی بخاری‌ها و بعد روی شوفاژهای محل كار می‌گذاشتند تا طی چند ساعت پنیر آن آرام‌آرام آب شود و به خورد محتویات و نان برود و اینگونه ساندویچ‌ها چندبرابر خوشمزه می‌شد اما امروزه برخی از انواع این ساندویچ‌ها‌ جزء غذاهای گران‌‌‌قیمت فرانسوی‌ها محسوب می‌شوند.

در شهر فلورانس ایتالیا، لمپاردتو یك نشانه باستانی و نوعی میراث فرهنگی محسوب می‌شود. در این غذا كه توسط اغذیه‌فروشی‌های دوره‌گرد كنار خیابانی و كافه‌های فلورانس و برخی شهرهای دیگر ایتالیا تهیه می‌شود، گوشت و روده گوساله یا گاو در تركیبی از سبزیجات معطر مثل پیاز، كرفس و ریحان پخته و سپس در نان كره زده و با سس پستا سرو می‌شود. این ساندویچ كه ایتالیایی‌ها معتقدند قدیمی‌ترین ساندویچ جهان است حالا با سس سبز پارسلی در بسیاری از نقاط جهان به عنوان یك غذای ایتالیایی سرو می‌شود. این را هم بدانید كه 2 نوع پیتزای مشهور «پیتزا دل‌مركاتو» و «پیتزا سان لورنزو» از این ساندویچ الهام گرفته‌اند.

ساندویچ بانه می از ویتنام

شهرت این ساندویچ بیشتر از هر چیز به دلیل نان مخصوص آن است. این نان در واقع از 2 نوع آرد درست شده و به شكل دولایه است كه لایه بیرونی آن كمی سفت و لایه داخلی آن نرم است. این نان الهام‌گرفته از نان‌های فرانسوی است که در دوران استعمار فرانسه در ویتنام رواج داشتند. اكنون این نان در ویتنام بسیار محبوب است و طرفداران زیادی دارد، اما درباره محتویات داخل این ساندویچ باید گفت،

براساس مناطق ویتنام و قیمت این ساندویچ می‌توانید محتویات مختلفی در آن پیدا كنید. از گوشت گاو گرفته تا گوشت اردك، از ریحان و سبزیجات معطر گرفته تا پیاز و سیر و از فلفل گرفته تا دل و جگر مرغ! همچنین در این ساندویچ از سبزیجاتی مثل كرفس، خیار، هویج و پیاز هم استفاده می‌شود.

ساندویچ كوبایی كه زمانی خوراك دانشجویان كوبا بود حالا در ایالات‌متحده، مكزیك و كانادا و حتی در برخی كشورهای اروپایی فروخته می‌شود و بسیار هم محبوب است. این ساندویچ با نان سفید یا نان باگت درست می‌شود و داخل آن گوشت مرغ یا گوشت گاو سرخ‌شده، به همراه یك لایه پنیر سوئیسی، ترشی و سبزیجات معطر است. نوع دیگر این ساندویچ نوع دریایی آن است كه با گوشت ماهی و ترشی و سبزیجات سرو می‌شود.

ساندویچ‌های قبلی همه محتویات زیادی داشتند اما ساندویچ وگمت استرالیایی روش تهیه‌اش بسیار ساده است و خیلی سریع آماده می‌شود. برای تهیه این ساندویچ: یك تكه نان بردارید و داخل آن را خالی كنید و یك لایه كره بادام‌زمینی روی آن بمالید سپس چند تكه پنیر داخل آن بگذارید، ساندویچ شما آماده است.

 

این ساندویچ در قرن بیستم شکل گرفت و خیلی زود در سراسر جهان محبوب شد. شكل اولیه آن یك نان سفید بلندی بود كه از داخل خالی می‌شد و درون آن گوشت نرم كبابی، سس و پنیر قرار می‌‌گرفت. در مناطق مختلف نوع پنیری كه در این ساندویچ به كار می​رفت، متفاوت بود و طی زمان افزودنی‌هایی به آن اضافه شد. برخی می‌گویند داستان ابداع این ساندویچ اینگونه بوده كه یك روز اغذیه‌فروشی كه ساندویچ‌های هات‌داگ آن شهرت داشته نمی‌تواند سوسیس هات‌داگ تهیه كند، پت الیویری صاحب این فروشگاه از قصابی نزدیك گوشت می‌خرد و گوشت‌ها را كباب می‌كند و با سس به جای هات‌داگ به مشتری‌ها می‌دهد و فردای آن روز متقاضیان ساندویچ جدید از متقاضیان هات‌‌داگ بیشتر بودند. شما برای آنكه یك ساندویچ عالی تهیه كنید، لیموترش و پیاز را با گوشت مخلوط كنید و مدتی بگذارید بماند، سپس گوشت را گریل كرده و بعد با فلفل و نمك، آب گوشت، گوجه‌فرنگی و لیمو، سس مخصوص آن را درست کنید و روی آن بریزید و قبل از برداشتن گوشت‌ها از روی آتش به آن پنیر اضافه كرده و سپس آن را در نان كره مالیده شده قرار دهید و نوش‌جان كنید.